Epilepsie bij Honden: Oorzaken, Symptomen en Behandelingsmogelijkheden
Niet alleen mensen, maar ook honden kunnen last hebben van epilepsie en de daarmee gepaard gaande aanvallen. Afhankelijk van de ernst en de frequentie van de aanvallen kan epilepsie een enorme belasting zijn voor zowel de getroffen hond als de eigenaar.
Hieronder leert u hoe epilepsie zich bij de hond ontwikkelt, welke symptomen de ziekte zich manifesteert en welke behandelingsmogelijkheden er zijn.
Epilepsie bij honden: wat is het?
Epilepsie is een chronische ziekte van het zenuwstelsel. Bij honden met epilepsie treden min of meer regelmatig plotselinge stoornissen op in de afvoer van neuronen in de hersenen. Dit leidt onder andere tot gedrags- en bewegingsstoornissen en tot aanvallen.
Mogelijke oorzaken van epilepsie bij honden
Er zijn twee verschillende soorten epilepsie bij honden, die elk een andere oorzaak kunnen hebben. Naast symptomatische epilepsie kunnen honden ook idiopathische epilepsie hebben.
Symptomatische epilepsie bij honden
Als een hond lijdt aan symptomatische epilepsie, is het een bijkomend symptoom dat wordt veroorzaakt door een eerdere ziekte of een ander gezondheidsprobleem.
Symptomatische epilepsie bij honden kan bijvoorbeeld de volgende triggers hebben:
- Een letsel aan het hoofd
- Een hersentumor
- Lever- of nierziekten
- Lage bloedsuikerspiegel
- Een besmettelijke ziekte
- Gifstoffen geabsorbeerd met voedsel
Idiopathische epilepsie bij honden
In tegenstelling tot de symptomatische, is idiopathische epilepsie bij honden niet te herleiden tot een specifieke eerdere ziekte. Het wordt daarom ook wel primaire epilepsie genoemd en is de meest voorkomende vorm van de ziekte bij honden.
Honden met idiopathische epilepsie lijken perfect gezond, afgezien van incidentele aanvallen, en hun hersenen vertonen geen afwijkingen.
Hoewel in theorie elke hond idiopathische epilepsie kan hebben, lopen bepaalde hondenrassen een veel groter risico.
De volgende rassen hebben een grotere kans op idiopathische epilepsie:
- Duitse Herdershond
- Collie
- Teckel
- Ierse setter
- Beagle
- Boxer
- Labrador
- Golden Retriever
- Engelse Springer Spaniel
- Magyar Vizsla
- Poedel
Welke symptomen worden veroorzaakt door epilepsie bij honden?
Het typische symptoom van epilepsie bij honden zijn aanvallen, die met wisselende ernst kunnen voorkomen. Als een epileptische aanval op handen is, wordt dit vaak vooraf aangegeven door gedragsproblemen. Getroffen honden lijken dan vaak angstig en onrustig of ze zijn bijzonder aanhankelijk. Deze aandoening wordt ook wel aura genoemd bij honden met epilepsie.
Gedeeltelijke epileptische aanvallen bij honden
Milde epileptische aanvallen zijn meestal beperkt tot één deel van het lichaam, zoals een stuiptrekkend been. Bovendien gaat het bij dergelijke partiële aanvallen vaak om opvallend gedrag, zoals hijgen in de lucht of blaffen zonder reden, maar ook om angst.
Algemene epileptische aanvallen bij honden
Als een hond een algemene epileptische aanval krijgt, wordt zijn hele lichaam aangetast door stuiptrekkingen en convulsies. Naast de stuiptrekkingen van de ledematen en het gezicht, zijn er ook strekkende krampen. In sommige gevallen kan een ernstige epileptische aanval ook leiden tot ongecontroleerde afvoer van urine en ontlasting en zware speekselvorming.
Tijdens de aanval verkeert de hond in een grotendeels comateuze toestand. Hij reageert meestal niet en verdraait zijn ogen ernstig. Een gegeneraliseerde epileptische aanval kan enkele seconden tot enkele uren duren. Hierna zal de hond in eerste instantie erg uitgeput zijn en een gedesoriënteerde indruk maken.
Diagnosestelling van epilepsie bij honden
De diagnose epilepsie bij honden is vaak moeilijk en vereist meestal een groot aantal onderzoeken. Als eerste stap moet de dierenarts mogelijke oorzaken van symptomatische epilepsie uitsluiten, evenals andere ziekten als triggers voor de aanvallen, zoals tetanus en hondsdolheid.
Pas dan kan hij de aangedane hond onderzoeken op de aanwezigheid van idiopathische epilepsie. Meestal gaat het om bloedonderzoek, maar ook om MRI- en röntgenfoto's en EEG's (elektro-encefalografie). Daarnaast kan de dierenarts ook het hersenvocht onderzoeken om de epilepsie van de hond te diagnosticeren.
Behandeling van epilepsie bij honden
De noodzakelijke behandelingsmaatregelen hangen niet in de laatste plaats af van de vorm van de epilepsie van de hond. Want bij symptomatische (secundaire) epilepsie is het in de eerste plaats noodzakelijk om de eerdere ziekte die verantwoordelijk is voor de aanvallen te behandelen.
Als de hond daarentegen aan idiopathische epilepsie lijdt, zijn de behandelingsmaatregelen vooral gericht op het verminderen van de overmatige opwinding van de zenuwcellen in de hersenen van de hond en daarmee op het voorkomen van epileptische aanvallen.
Behandeling van epilepsie bij honden met medicijnen
Bij de behandeling van honden met primaire (idiopathische) epilepsie worden zogenaamde anti-epileptische middelen, zoals fenobarbital, gebruikt. Om effectief te zijn, moet fenobarbital eerst een bepaald niveau in het bloed bereiken. Dit duurt meestal ongeveer twee tot drie weken.
Aan het begin van de medicijnbehandeling kunnen verschillende bijwerkingen optreden, zoals verhoogde eetlust en dorst en vermoeidheid en traagheid, maar in de meeste gevallen duren deze slechts enkele dagen.
Met een beetje geluk kan fenobarbital het aantal aanvallen bij honden met epilepsie aanzienlijk verminderen. Als dit niet lukt, kan een combinatie met andere anti-epileptische middelen, zoals kaliumbromide, noodzakelijk zijn.
Anti-epileptica moeten precies gedoseerd worden. Daarom moeten honden met epilepsie regelmatig door een dierenarts worden onderzocht en hun bloedwaarden worden gecontroleerd.
Medicatie om epileptische aanvallen te verlichten
Naast de eigenlijke therapie met anti-epileptica kunnen honden extra medicatie krijgen om hun symptomen te verlichten tijdens een acute epileptische aanval. In de meeste gevallen schrijft de dierenarts diazepam voor de hond voor. Het kalmeringsmiddel kan tijdens de aanval aan de hond worden toegediend in de vorm van een zetpil.
Belangrijke gedragstips voor getroffen hondeneigenaren
Als uw hond een acute epileptische aanval heeft, moet u er in de eerste plaats voor zorgen dat hij zich niet kan verwonden aan voorwerpen in zijn omgeving.
Daarnaast reageren sommige honden positief op fysiek contact met hun baasje tijdens een aanval. Maar omdat het soms mogelijk is dat je viervoeter je per ongeluk bijt, moet je voorzichtig zijn met het aaien van hem.
Wat is de prognose voor honden met epilepsie?
Bij symptomatische epilepsie is de kans op herstel vooral afhankelijk van de behandelingsmogelijkheden van de vorige ziekte.
Bij honden met idiopathische epilepsie is het tijdstip waarop de behandeling begint bijzonder bepalend voor het succes van de behandeling. Dit komt omdat elke aanval meestal meer zenuwcellen treft, wat betekent dat de epilepsie in de loop van de tijd ernstiger wordt en de aanvallen vaker voorkomen.
Desondanks vereist idiopathische epilepsie bij honden een levenslange behandeling met als doel het verminderen van de ernst en de frequentie van epileptische aanvallen. In sommige gevallen wordt dit met succes bereikt. Het kan echter zijn dat de medicatie die gebruikt wordt om epilepsie bij honden te behandelen geen merkbare verlichting geeft.
Schrijf een reactie